Hayatın içinde hem hizmet alan hemde hizmet veren kişi olarak çalışıyoruz. Aldığımız yada verdiğimiz hizmetlerin sonunda bir değerlendirme yaparız. Tam istediğim gibi olmuş, kendimi anlatamadım galiba, yine olmamış 🙁 gibi.
Herhangi bir işin nasıl yapıldığını biliyorsak/bilmiyorsak, bunu başkasına aktarırken/başkasından isterken genelde varsayımlarımıza bağlı olarak farklı ( eksik ) iletiriz. Bu da ilettiğimiz kişi/birim tarafından işin eksik yapılmasına/beklenen den farklı bir sonuç çıkmasına sebep olur. Bilmediğimiz konularda da isteğe bağlı karşı taraftakinin yönlendirmesi/tecrübesinden yararlanmak isteriz.
14-15 yıl öncesinde katıldığım bir seminerde bu mesajı almıştım aslında. Konuşmacı Nuri Çankaya idi. Uygulama geliştirme, Microsoft teknolojileri konuşulurken bir anda bir soru yönetildi izleyicilere : “Yumurta kaç adımda pişer?” . Sayılar gelmeye başladı 3-5 vs . Bu konuda net sayıyı hatırlamasam da 20 civarı bir adım çıkmıştı. İlk olarak kaynak kontrolü ile başlanıyor : tavuk yumurtası, tava, sıvı ayçiçek yağı, ocak, dolu tüp, yemek kaşığı , tahta kaşık, tuz, çay kaşığı, yanan çakmak pişirilmek istenilen yumurta sayısına uygun olarak var mı?
Malzeme kontrolü sonrasında boş tava ocağın üzerine alınır, ( pişirilecek yumurta sayısı / 2 ) yemek kaşığı sıvı yağ eklenir, ocağın altı açılır … gibi detaylı bir şekilde devam ediyor. Tabi birde çok pişmiş, az pişmiş, rafadan vs . Nereden çıktı şimdi 14-15 yıl önceki bir konu derseniz, izlediğim bir video götürdü beni o günlere. Video, bir babanın iki çocuğu tarafından hazırlanan fıstık ezmeli sandviç tarifini uygulamasını içeriyor 🙂 .
İzlediğimiz video da hatalı senaryolar gerçekleştikçe, yeniden başlamak yeniden tariflemek katlanılabilir bir maliyette. Fakat gerçek hayatta bu kadar kolay ve düşük maliyetli sonuçlar olmayabiliyor. Düşünün bir isteğiniz var. Bu isteğinizi tariflediniz ve yapılmasını beklediniz. Son çıkan ürün hiç hoşunuza gitmedi/yada aslında tarif etmeye çalıştığınız bu değildi. Eğer istediğiniz bir ev planı ise, isteğinize ulaşmak için evi yıkmanız ve yeniden yapmanız gerekecek. Bu fikir kulağa nasıl geliyor? Tamam bu kadar da uç bir örnek vermeyelim, inşaat bitmek üzereyken aklınıza sonradan gelen en üst kata yaptırmak istediğiniz bir ek bileşen ( açık havuz ). Açık havuz için öncelikle bazı resmi durumlar var, mevzuata uygun mu? ( ön cepheden 3 metre geride, derinliği X merte vs ). Diğer bir konu yaptığımız inşaatın ana taşıyıcıları buna uygun mu? gibi gibi.
Yazılım kökenli bir kişinin, yumurta pişirme, babasına fıstık ezmeli sandviç yaptıran çocuklar, son olarak da inşaat ile örneklemesi de ilginç oldu. Şöyle toplayalım bahsettiğim örnekler daha somut, elle tutulur konular. Fakat değişmeyen tek konu ise maliyet ve zaman. Ama uygulama açısında değerlendirdiğimizde derlenmiş bir kod ve kullanıcı arayüzü ile etkileşim halinde. Herhangi bir işlem/uygulama istenilen sonucu üretmediğinde şunu eklersek olur, bunu çıkartırsak olur, açık yüzme havuzu da bu uygulamaya iyi gider derken uygulamanın da ana taşıyıcılarını düşünmek , yada şimdi böyle istemiyorum şöyle olsun dediğimizde önce o inşaatı yıkmak/sökmek ( bazı parçaları yeniden kullanmak için özenle sökmek ) sonra her şeye yeniden başlamak anlamına geldiğini unutmamak gerek.
Tabi burada yaşanan problemleri en aza indirmek, beklenti-sonuç ilişkisini önceden eşitlemek için farklı yöntemler kullanılıyor. Maketler yada arttırılmış gerçeklik ile kullanıcı deneyimi. Uygulamaların demoları, prototipleri, pretotipleri ile kullanıcı deneyimi gibi. Bunlara ek olarak işi yapacak kişi/birimler talep edenlere doğru soruları sorarak ( önceki deneyimlere bağlı olarak ) aldığı doğru yanıtlar ile mutlu bir istek sahibi ve mutlu bir hizmet veren ilişkisi ortaya çıkarıyor.
İstediklerimizi net ve varsayımsız bir şekilde ifade edebildiğimiz, doğru yönlendirmeler aldığımız/deneyimlerden yaralandığımız ve aldığımız sonuçlardan mutlu olduğumuz günler dilerim.
İlk Yorumu Siz Yapın